|
Jiu-Jitsu
zou je kunnen vertalen als 'zachte kunst'.
Het is een zelfverdedigingskunst waarin kracht geen hoofdrol speelt en
waarmee je in een paar seconden je aanvaller uitschakelt.
Om jezelf te leren verdedigen tegen een aanvaller zijn jiu-jitsu technieken
heel geschikt.
Veel cursussen die worden gegeven in zelfverdediging maken gebruik van deze
technieken.
Jiu Jitsu is een van de beste verdedigingsporten als antwoord op
de agressie en onveiligheid in de dagelijkse realiteit.
In jiu-jitsu wordt uitgegaan van een aanval zoals bijvoorbeeld wurgingen,
middelaanvallen, slagen en schoppen.
Bij de verdediging op deze aanvallen wordt er gebruik gemaakt van de beweging
van de aanvaller.
In veel technieken ga je mee met deze beweging en wordt een tegenhandeling
uitgevoerd.
Balans, reaktie en
controle zijn zeer belangrijk om de technieken goed uit te voeren.
Veel jiu-jitsu-technieken worden ook in andere sporten gebruikt, denk daarbij
bijvoorbeeld aan Aikido en Judo.
Er zijn zeer veel verschillende verhalen over het ontstaan van de technieken.
Verhalen uit Japan, India en China zijn het meest bekend. Jiu-jitsu zou in
China zijn oorsprong kunnen hebben hebben.
Rond 1690 werkte en studeerde Akijama
een arts uit Japan in China.
Tijdens een bezoek aan een klooster zag hij een
gevecht tussen een gewapende en een ongewapende man.
Tot zijn verbazing wist de ongewapende man met een speciale gevechtsmethode
het gevecht te winnen.
Akijama trad toe tot de kloosterorde en liet zich inwijden in de
gevechtstechniek.
Toen Akijama na vele jaren
studie terug was in Japan en hij over deze technieken nadacht bleef hem een
probleem dwarszitten.
Hij wist nu wel de uitwerking van de grepen maar zelf had hij nog geen
methode om zich te weren als de grepen op hem werden toegepast.
In de winter zag hij hoe de takken van een kerseboom en een wilgeboom heel
verschillend reageerden op de sneeuw die zij moesten dragen.
De takken van de kerseboom braken af, terwijl de wilgeboom zijn takken liet
afhangen waardoor de sneeuw er van afgleed.
Akijama had nu de oplossing van zijn probleem: "Meegeven om te
Overwinnen".
Met deze gedachte als uitgangspunt lukte het hem om zich uit de moeilijkste
grepen te bevrijden. De eerst stappen in het jiu-jitsu waren gezet.
Vooral de samoerai gingen zich in jiu-jitsu bekwamen, als zij in een gevecht
ontwapend werden dan konden ze zonder wapens verder strijden.
Een van de eerste scholen (ryu) in het jiu-jitsu was Sho Sho Ryu die werd
geleid door de samoerai van de Marioka han (clan).
In de verschillende stijlen werd er les gegeven in de gewapende en
ongewapende krijgskunst.
De technieken waren ook bekend onder
andere namen zoals yawara en kempo..
Op dat moment was jiu-jitsu een geheime vechtkunst alleen voorbehouden aan de
samoerai.
De technieken zijn in Japan tot ontwikkeling gekomen door langdurige
verfijning van de krijgskunsten.
Ongeveer 200 jaar hebben de samoerai jiu-jitsu geheimgehouden tot in 1868 er
een einde kwam aan het feodale stelsel in Japan.
Veel samoerai waren zonder werk en gingen toen om in hun levensonderhoud te
kunnen voorzien lesgeven in jiu-jitsu.
In die tijd zijn er verschillende jiu-jitsu stijlen en scholen ontstaan, veel
mensen raakten in de ban van deze doeltreffende zelfverdedigings technieken.
Al snel werd jiu-jitsu een populaire kunst in Japan. Een van de bekendste
beoefenaars van deze krijgskunst was Jigoro Kano de bedenker van het Judo.
Veel later pas aan het einde van de 19e eeuw werd het vanuit Japan verspreid
en maakte de rest van de wereld kennis met het Jiu-Jitsu.
Besluit:
Jiu-Jitsu is een oude Japanse vechtskunst die oorspronkelijk gebruikt werd
door de samurai.
Jiu-Jitsu kan je leren vallen en
opstaan, je leren verdedigen tegen een of meerdere (gewapende) tegenstanders.
Hoewel een "zachte" krijgskunst is het nuttig voor de
"harde" realiteit.
|
